آغاز راه سعید صفرزاده، قهرمان قصه ما از کوچه پس كوچه هاى تبریز بود، راهى كه بعد از حدود ۳۰ سال به مقصدی درخشان ختم شد؛ از تبريز به توكيو!
در اين راه پر فراز و نشيب و در مسیر رسیدن به رویای کودکی، صفرزاده با شركت در تورهای مختلف و از جمله تور فيليپين و كسب مقام ششم که نخستین تجربه بین المللی او بود و همچنین قهرمانی در تور بین المللی ایران – آذربایجان در سال ۲۰۱۸، خود را به عنوان يك ركابزن پرقدرت به جامعه دوچرخه سواری شناساند.
كسب عناوين مختلف ملی و بین المللی و فتح سكوهاى متعدد طی یک دهه اخیر و بخصوص در سال منتهی به المپیک باعث شد كه سعيد صفرزاده به عنوان بهترين ركابزن ايرانى و يكى از دو نماينده آسيايى در المپيك توكيو ٢٠٢٠ حضور يابد.
حضور در المپیک تحقق رویای سعید بود اما مسیر ۲۳۴ کیلومتری جاده های توکیو و قوانین سفت و سخت داوری که روز مسابقه با تغییر دوباره، سخت تر نیز شد، موجب شد تا این رکابزن شایسته تبریزی توسط داوران از مسیر رقابت استقامت خارج شده و اجازه رسیدن به خط پایان را نداشته باشد. نرسیدن صفرزاده به خط پایان بخش استقامت که البته در دوره های قبلی المپیک برای دیگر رکابزنان ایرانی به شرایطی بدتر رقم خورده بود، دلايلی بيش از توانايى هاى شخصى او داشت. از جمله اين دلایل مي توان به عدم حضور در تورنمنت ها، مسابقات و تمرینات آماده سازی مناسب در دو سال اخير، به روز نبودن علم دوچرخه سوارى در كشور، مشکلات اقتصادی و فقدان امکانات و دوچرخه ای مناسب برای اين رشته تجهیزات محور و … اشاره كرد.
این حضور افتخارآمیز اما در بعضی از رسانه ها از جمله در یکی از بخش‌های خبری صدا و سیما به شکلی دیگر بازتاب داده شد. یکی از گویندگان خبر در ادعایی، عنوان کرده که ۱۵ میلیارد تومان برای صفرزاده هزینه شده و با این مقدار هزینه بهتر است که رکابزنی از ایران در المپیک شرکت نکند اما واقعیت این است که برای آماده سازی این دوچرخه سوار برای حضور در المپیک کمتر از ۵۰۰ میلیون تومان هزینه شده است. با این شرایط صفرزاده اما توانست در بین رکابزنان حاضر در بخش تایم تریل انفرادی، با عملکردی بهتر از رقیب آمریکایی در جایگاه سی و پنجم قرار بگیرد.
با این اوصاف، اما تبریز و ایران همچنان به فرزند قهرمان و به المپين شايسته و با اخلاق خود افتخار می کند و اگرچه قانون اجازه عبور از خط پایان المپیک را به سعید نداد اما او توانست با تحقق رویای دست یافتنی خود، مسیر پیشرفت و رسیدن به هدف را به جوانتر ها نشان دهد و نام ایران را در آوردگاه بزرگ المپیک در بین دیگر کشورهای حاضر در مسابقات مهیج و در عین حال سخت و دشوار دوچرخه سواری نمایان کند.
