سعید صفرزاده در گفتگو با تبریز پویا اظهار کرد: با توجه به نتایج المپیک های قبلی، عبور از خط پایان می تواند بهترین نتیجه باشد اما تجسمی که در ذهن دارم، این است که بتوانم جزو ۶۰ نفر اول به خط پایان مسابقه برسم.
او ادامه داد: در رشته استقامت که ۲۴۰ کیلومتر مسافت و ۱۳۰ نفر شرکت کننده دارد و در مسابقه تایم تریل انفرادی که به مسافت ۴۴ کیلومتر است، حضور خواهم داشت.
صفرزاده در مورد سطح آمادگی خود اظهار کرد: اردوهای خوبی داشتم. اردوی اول تمرینات بدنسازی و بعدا تمرینات دوچرخه سواری بود که در دومین اردو به علت کرونا مجبور به استراحت شدم و بعد از دو هفته تمریناتم را زیرنظر برنامه ها و مدیریت عالی سرمربی تیم ملی آقای محمود پراش ادامه دادم.
او افزود: در اردوهای تمرینی و انتخابی نفر برگزیده اعلام شدم و بعد از آن به مسابقاتی نیاز داشتم که از لحاظ روحی و جسمی آماده شوم که خوشبختانه در چهار مسابقه ای که در ترکیه شرکت کردم، نتایج خوبی کسب کردم و امیدوارم در المپیک بتوانم جزو ۶۰ نفر اول از خط پایان بگذرم و نتیجه خوبی برای فدراسیون دوچرخه سواری کسب کنم.
صفرزاده با اشاره به کمبودهای دوچرخه سواری کشور گفت: دوچرخه یک رشته تجهیزات محور است و تمام قطعات دوچرخه با ارز از خارج از کشور خریداری می شود. در ایران هیچ تولیدی در زمینه قطعات دوچرخه وجود ندارد و این باعث پرهزینه شدن این رشته می شود. متاسفانه از لحاظ تجهیزات از دنیا عقب هستیم و با این شرایط سعی می کنیم نتایج قابل قبولی بدست بیاوریم.
او در عین حال گفت: با وجود این کمبودها، آقای پراش علاوه بر وظایفی که در سرمربیگری تیم ملی دارند، تمامی نواقص و تجهیزات مورد نیاز را تا حدودی برایم فراهم کردند که مشکلی در این خصوص نداشته باشم.
این رکابزن المپیکی با اشاره به مشکلات ورزش حرفه ای دوچرخه سواری گفت: ورزش حرفه ای سخت است؛ بخصوص برای خانواده ها که مجبورند فضایی مناسب برای تفریح، تغذیه و استراحت فراهم کنند تا ورزشکار با بدنی شاداب و سرحال برای مسابقات آماده شود.
صفرزاده بیان کرد: مادرم مشوق اصلی من بوده و زحمات بسیاری برایم کشیده است. همچنین دوستان خوبم که شاید تعداشان کم باشند اما در این راه همیشه حمایتم کرده اند و امیدوارم مردم عزیز و طرفداران با انرژی مثبتی که دارند، من را در راه رسیدن به هدفم یاری کنند تا بتوانم در المپیک نتیجه ای در شان ایران عزیزمان کسب کنم.
