سفری هیجان انگیز و پر ماجرا؛ از ونیز تا بارسلون!

من بنیامین رضایی هستم، متولد ۱۳۶۳ در کرج زندگی می کنم  …

 

در حسرت بستنی های ونیز تا فرش قرمز موناکو

بعضی اوقات انسان به خاطر اهدافش از خیلی چیزها باید بگذرد. من در هوای گرم شهر زیبای ونیز، خیلی دلم می خواست بستنی بخورم اما قیمت بستنی در آنجا بسیار گران بود. یک زمان 90 روزه داشتم که باید سفرم را در این مدت به اتمام می رساندم. بنابراین باید مدیریت سرمایه می کردم تا انتهای سفرم به مشکل برنخورم. در اروپا آب و نوشیدنی بسیار گران است و گاهی برای خرید بعضی چیزها به سوپرمارکت می رفتم. در شهر نیس که جنوب فرانسه و در موناکو قرار دارد و به شهر فستیوالها معروف است، تا فرش قرمز آنجا رفتم که بازیگران معروف آنجا می آمدند. یک دستگاه آنجا بود و پنج یورو داخل دستگاه انداختم و با خودم گفتم اگر شانس بیاورم خوب می شود؛ وگرنه پولم را به باد دادم. دسته دستگاه را کشیدم و ۱۲۰ یورو برنده شدم و آنجا بود که رفتم یک دل سیر بستنی خوردم.

بارسلون، شهری پر از دزد!

سپس به راه افتادم و در ادامه سفرم به فرانسه، آلمان، چک، اتریش، مجارستان، صربستان، بلغارستان و ترکیه رفتم و بعد از پایان این سفر هیجان انگیز، وارد ایران شدم. قشنگ ترین اتفاق این سفر اما، زمانی بود که وقتی وارد کشورم شدم، دیدم ۲۰ ، ۳۰ نفر از دنبال کنندگان پیج اینستاگرامم با گل به استقبالم آمدند. این بهترین لحظه برایم بود.

اما بدترین خاطره ام از این سفر، در شهر بارسلون بود. در کنار دیدنیها و جذابیت های زیادی که بارسلون دارد، متاسفانه دزدی در آنجا بیداد می کند. وقتی به بارسلون رسیدم، شب را در هتل ارزان قیمتی گذراندم اما صبح که بیدار شدم، ماشینم که مقابل درب هتل پارک کرده بودم، آنجا نبود. با این اتفاق، من شوکه شده بودم. پس از پرس و جوی زیاد، متوجه شدم پلیس ماشینم را به یکی از پارکینگ های اطراف شهر انتقال داده است. پس از اینکه با پلیس تماس گرفتم، به پارکینگ مراجعه کردم. وقتی ماشینم را پیدا کردم، دیدم که پنجره جلو آن شکسته و تمام وسایل شخصی ام را برداشته بودند. در کشوری غریب با یک ماشین که شیشه نداشت و از همه مهم تر، لوازم شخصی ام که در حین سفر به آنها بسیار نیاز داشتم را دزدیده بودند و من از این اتفاقات ناراحت بودم اما به هر ترتیبی که بود، ماشین را درست کردم و به سفرم ادامه دادم و در نهایت با تجربه ای گرانسنگ و ارزشمند به کشورم بازگشتم.

در پایان تنها جمله ای که می توانم بگویم، این است که در سفر انسان چیزهای زیادی را تجربه می کند و تا می توانم از این بهبعد نیز تجربه خواهم کرد. من همچنان می آموزم و آموزه هایم را در اختیار مردم دنیا می گذارم.

http://tabrizpooya.ir/?p=2575

http://tabrizpooya.ir/?p=2649

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست بعدی

رکابزنان جوان تیم عمران سهند خوش درخشیدند

یکشنبه 11 آبان 1399
به گزارش تبريز پويا، در این مسابقات آیدین بامراد و علی لبیب در تایم تریل جاده به ترتیب با کسب مقام‌های دوم و سوم به مدال نقره و برنز دست یافتند. در بخش پیست نیز، تیم شرکت عمران سهند در رشته تیم اسپرینت موفق به کسب جایگاه سوم شد. تیم […]