در شرایطی که اهالی ورزش در طول سال و ایام مختلف همواره با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند و مربیان و ورزشکاران از کمترین میزان حمایت مسئولان و منتخبان مردم نیز برخوردار نیستند، در مقطعی مشخص و حتی قبل از موعد قانونی تبلیغات کاندیداها، به یکباره عزیز دل و محبوب این مسئولان و کاندیداها می شوند.
با شروع زودهنگام كارزار تبليغاتى بعضى از كانديداهاى احتمالى، این روزها بازار حمايت از ورزشكاران بسيار گرم است. همان ورزشكارانی که با وجود غرق شدن در مشكلات، فراموش می کنند که همان مسئول پس از انتخاب حتی پاسخ تلفن هایش را هم نمی دهد اما با این حال، دست دوستى اين کاندیداها را می پذيرند.
هر چه باشد، این رویه نه چندان مناسب و مقبول، در اغلب دوره ها بوده و در دوره جدید نیز مشاهده می شود. با این حال امیدواریم کاندیداها همانطور که از هم اکنون و پیش از موعد قانونی تبلیغات انتخابات شورای شهر، به شکل غیررسمی تبلیغات خود را با همراهی چهره های ورزشی آغاز کرده اند، پس از انتخاب و نشستن بر مسند شورا نیز همراه این ورزشکاران باشند و دغدغه های این قشر را برطرف کنند.
کما اینکه در شورای 13 نفره فعلی شهر تبریز، شاید بتوان فقط دو عضو این جمع را که خود سابقه ورزشی دارند، همراه تقریبا همیشگی اهالی ورزش قلمداد کرد. این در شرایطی است که در دوره پنجم شورای شهر تبریز، به رغم وجود یک شهردار آشنا با ورزش، بدترین اتفاق ممکن برای ورزش این شهر رخ داد و بر خلاف میل شخص شهردار، شهرداری از تیمداری در رشته های مختلف کناره گیری کرد.
اتفاقی که نه تنها با اعتراض شورانشینان مواجه نشد، بلکه همراهی چند عضو پارلمان شهری را نیز به همراه داشت تا اهالی ورزش تبریز برای همیشه به یاد داشته باشند که چه کسانی و در چه دوره ای تیشه به ریشه افتخارات، تیم ها و مهم تر از همه، استعدادهای ورزشی جوانان این شهر زدند و چشمه جوشان استعدادپروری ورزش تبریز را خشکاندند.
