*تحریر کتاب سخت تر از سفر با دوچرخه بود/ رهایی از پیله روزمرگی با سفر*

*الهام خیرجو:* حسن کرمی نویسنده کتاب “رکابزنان در پی شمس” از جمله افرادی است که سفر کرد و عمیق دید و نوشت.
ماجرا از آنجا شروع می شود که حسن کرمی همیشه با الگوبرداری از یک همسایه که با دوچرخه در سفر بوده است، دل به دریا می زند و از تبریز تا قونیه بر ترک دوچرخه رکاب میزند.

*اولین سفر در سال مولانا*
حسن کرمی برای اینکه بتواند با دوچرخه سفر برود بارها برنامه ریزی کرده بود، اما عدم شرایط مناسب و موقعیت مالی مناسب تصمیم و هدف او را به تعویق می انداخت.
او می گوید: از کودکی سفر و کتاب از علاقه مندی های من بود. بارها تصمیم گرفتم اما نمی شد که نمی شد! تا اینکه در سال ۸۶ که از طرف یونسکو سال مولانا اعلام شده بود، اشتیاقم به سفر بیشتر از قبل شد. با اطلاع خانواده، تصمیم ام به این سفر پررنگ تر شد. برای سفر برنامه ریزی کردم و اولین اقدامم هم تعویض دوچرخه ام بود.

*استعفا به خاطر سفر*
انسانهای مقتدر وقتی تصمیمی در جان و دلشان رخنه میکند، زمین و زمان را به هم میدوزند تا تصمیمشان را عملی کنند.
حسن کرمی از سختیهایی که برای سفرش تحمل کرد می گوید: بعد از دوچرخه مسئله مرخصی از محل کار بود و پول برایم مسئله ای بود که باید حل میشد، برای مرخصی از شرکت با مخالفت رو به رو شدم، اما حاضر بودم استعفا بدهم اما این سفر را بروم. بعد از آن نیاز به اسپانسر مالی داشتم. به تمام اداره ها مراجعه کردم و طرح ام را مطرح کردم اما با وجود استقبال، هیچ کمکی نشد و در نهایت اسپانسر مالی ام، همان شرکتی بود که در آن مشغول بودم.

*از تبریز تا قونیه*
سفر حکایتهای مختص به خود را دارد؛ حالا اگر این سفر با دوچرخه و تنها و بدون همراه باشد، حکایتهای جالبی را دارد.
او می گوید: سفر آغاز شد، جاده ها را پس از دیگری سوار بر ترک دوچرخه پشت سر گذاشتم. هنوز استرس و دلهره داشتم و اینکه سفرم را آغاز کرده بودم، باور کردنی نبود.
بعد از یکی، دو روز و طی مسافتهای زیاد به مرز رسیدم، دلتنگی عجیبی به سراغم آمد، با خانواده تماس گرفتم و صحبت کردم و می دانستم امکان ارتباط دیگر با خانواده سخت خواهد شد.
بعداز چند روز که با اتوبوس به علت نا امنی جاده به آنکارا رسیدم، طی مدت یک روز در غروب به قونیه رسیدم و بعد از پرس و جو به قبه الخضرا رسیدم. احساسی که در این مورد داشتم وصف نشدنی است، شب را آنجا ماندم.

*بهترین لحظات در دمشق*
قونیه را بسیار دوست داشتنی و شهر معنوی دیدم. با مردمانی خونگرم و مهربان که احترام خاصی به من داشتند. بعد از قونیه به طرف آنتالیا حرکت کردم، باید بگویم که رفته رفته از خونگرمی مردم کمتر می شد و این تفاوت بسیاری با شهر قونیه برای من ایجاد کرد.
بعد از آنتالیا که سختی و محدودیت های خودش را داشت، مقصد بعدی دمشق بود. در راه دمشق دیگر آذوقه ای برایم نمانده بود، این بود که خودم را به خدا سپردم. خوشبختانه برخلاف تصور و ترس من در دمشق با افرادی آشنا شدم که بیشتر از یک وعده غذایی از من پذیرایی شد و آشنایی با مردمان خونگرم و مهربان دمشق برایم از بهترین لحظات بود.

*دیدگاه من به سفر*
قاعدتا سفر یک حرکتی است که بعد از اینکه در این مسیر قرار گرفتی، روحیات و افکار تو جان تازه ای بگیرد و تو دیگر مثل قبل فکر نکنی!
حسن کرمی در مورد اینکه سفر از تبریز تا قونیه چه تاثیری بر او داشته است، می گوید: سفر انسان را پخته‌تر و با تجربه تر میکند. ما در زندگی روزمره دور خود پیله‌ای میتنیم. برای رهایی از این پیله، بهترین وسیله سفر است. سفر میتواند استعدادهای ما را شکوفا کند و کرم اسیر پیله را به پروانه تبدیل کند. شاید اگر این سفر نبود تا آخر عمر دست به قلم نمیبردم و چنین کتابی نوشته نمیشد. سفر باعث شد که نظرم نسبت مردمان جاهایی که رفته‌ام عوض شود. من از مردم ترکیه و سوریه محبت‌های زیادی دیدم و اکنون راحت تر میتوانم شرایط آنها را درک کنم. البته سفر با دوچرخه عمق و ثمرات بیشتری دارد و با این وسیله میتوان زمان بیشتری برای تفکر و ارتباط بی واسطه با مردمان بومی داشت.

*برنده جایزه ادبی جلال آل احمد*
بعد از سفر و تمام تجربیاتش آنهم با دوچرخه، به تحریر درآوردن این سفر، با سبک متفاوت سفرنامه نویسی، خود کار کمی نیست.
کرمی نویسنده کتاب “رکابزنان درپی شمس” می گوید: سختی راه و سفر، محدود به همان یک ماه طول سفر بود. اما نوشتن کتاب به مراتب سخت تر بود.
چرا که بعد از نوشتن این کتاب برای چاپ آن خیلی ها دست رد به سینه ام زدند و خیلی مشکلات دیگر. کتاب را با هزینه شخصی و مساعدت مالی چند نفر به چاپ رساندم. خوشحالم این اثر برنده یازدهمین جایزه ادبی جلال آل احمد شد.

*نیاز به اسپانسر برای سفر بعدی*
تجربه سفر شیرین و معنوی که با حلاوت خاصی همراه است، اعتیاد آور است و تو را مجاب می کند تا بارها و بارها این تجربه تکرار شود.
کرمی در مورد سفر با دوچرخه می گوید: برای من دوچرخه بهترین وسیله حمل و نقل است، متاسفانه بسیاری از مردم از آن غافل هستند. بعد از تجربه این سفر، سفرهای یک روزه دارم اما در ذهنم دو سفر دور دارم که در صورت پیدا کردن حامی مالی راحت تر می توانم این سفرها را به انجام برسانم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست بعدی

با دوچرخه از دریای خزر به قله دماوند صعود می کنم

سه‌شنبه 19 اسفند 1399
حمید عزمی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تبریز پویا، اظهار کرد: در دنیا رکوردی به نام اِوِرِستینگ وجود دارد که توسط یک اپلیکیشن ثبت می شود و طی آن هر دوچرخه سوار مجموع صعودش به اندازه ارتفاع کوه اورست در یک روز باشد، در این اپلیکیشن ثبت می شود […]