به گزارش تبریز پویا، احد عباسی کارشناس و آنالیزور مطرح فوتبال استان و کشور نظرات فنی خود در خصوص علل ناکامی تراکتور علیرضا منصوریان در سه بازی نخست را اینگونه تشریح کرده است:
عملکرد ضعیف تراکتور در سه بازی نخست فصل زمانی مشهودتر می شود که این تیم دو بازی را میزبان بوده و در تبریز به میدان رفته است. تنها یک گل زده در ۲۷۰ دقیقه، و قرارگیری در رتبه سیزدهم جدول به هیچ عنوان شایسته این تیم پرمهره و پرهزینه نیست و امیدواریم روند تیم در هفته های آتی بهتر شود.
به نظر می رسد که مهمترین مشکل تراکتور در این سه هفته، ناآشنایی بازیکنان با سیستم سه دفاعه و اصرار سرمربی تیم به استفاده از این سیستم است. سوال مهمی که ذهن اکثر کارشناسان را درگیر کرده، این است که منصوریان با توجه به بازیکنانی که در اختیار دارد چرا از این سیستم استفاده میکنند؟ و چرا در حالی که قبلا از این سیستم در هیچ کدام از تیم های تحت هدایتش استفاده نکرده است و تخصصی روی آن ندارد، به یکباره در تراکتور از آن استفاده می کند؟
برای استفاده از سیستم سه دفاعه، تیم باید سه مدافع با ویژگی های قدرت سرزنی، اعتماد به نفس بالا، سرعت و قدرت بازیخوانی بالا داشته باشد و این سه بازیکن باید بیشتر ویژگی های مدافعان مرکزی را داشته باشند تا مدافعان کناری.
حال سوال اینجاست که به غیر از محمدرضا خانزاده که تا حدودی این ویژگی ها را داراست، کدام یک از دیگر مدافعان تراکتور دارای این ویژگی ها هستند؟
میثم تیموری کلا در این سیستم محو شده است و در سه بازی اخیر هیچ کار مثبتی انجام نداده است. وفا هخامنش به جز چند اشتباه تاثیرگذار در بازی های اخیر کار خاصی انجام نداده است و هادی محمدی هم اصولا بازیکنی است سرزن که نه سرعت بالایی دارد و نه قدرت بازیخوانی کافی.
در کنار ویژگی های فردی باید به این نکته نیز اشاره کنیم که بازیکنان ایرانی آشنایی زیادی با سیستم سه دفاعه ندارند و از همان ابتدا که فوتبالشان را شروع می کنند و بصورت حرفه ای ادامه می دهند، غالبا در سیستم چهار دفاعه بکار گرفته می شوند و این تغییر ذهنیت در آنها هم زمانبر است و هم تا حدودی غیرممکن؛ چون در فوتبال ایران در هر فصل حداقل ۵۰ درصد ترکیب یک تیم دگرگون می شود و زمانی که هماهنگی و یادگیری برای استفاده از این سیستم به دست بیاید، لیگ تمام می شود و کلا یک تیم دیگر با بازیکنان و احتمالا با یک سرمربی جدید شکل می گیرد.
در تایید این مطلب می توان به تغییر تاکتیک جان توشاک در تراکتور اشاره کرد.توشاک مربی بزرگی بود و سابقه مربیگری در رئال مادرید را داشت اما زمانی که به این نتیجه رسید بازیکنان ایرانی توانایی بازی با سه دفاع را ندارند تغییر تاکتیک داد و از چهار مدافع استفاده کرد. و یا می توان به تجربه خودسوزی مصطفی دنیزلی در فصل قبل اشاره نمود. تراکتور با دنیزلی بهترین نتایج را در هفته های نخست کسب کرد اما مشکلات و حواشی دقیقا از زمانی آعاز شد که دنیزلی در بازی مقابل استقلال در تبریز تصمیم گرفت تغییر آرایش داده و از سه مدافع استفاده کند. تیم مقابل استقلال شکست خورد و بعد از چند هفته دنیزلی رفتنی شد اما ساکت الهامی با استفاده از چهار مدافع تیم را در مسیر خوبی قرار داد و در نهایت تراکتور فصل را با جام تمام کرد.
به هر حال هواداران تراکتور و بازیکنان این تیم تجربه و خاطرات خوبی با سیستم سه دفاعه ندارند و یک نوع بار روانی منفی، هم روی بازیکنان و هم روی هواداران وجود دارد.
علاوه بر این دو هافبک کناری تیم در این سیستم مهمترین نقش را ایفا می کنند چون هم باید به مدافعان کمک کنند و هم نفوذ کرده و توپ را ارسال کنند که متاسفانه در هر سه بازی اخیر شاهد بودیم که برگشت به عقب ها در هر دو جناح ضعیف بوده و در اکثر موقعیت ها بازیکنان حریف با میثم تیموری در سمت چپ و با هخامنش یا دیگر مدافع تراکتور در راست دو به یک شده و با ایجاد برتری عددی خیلی راحت ایجاد موقعیت می کردند. در ارتباط با نقش تهاجمی این دو بازیکن کناری و ارسال از جناحین نیز هر چند نفوذهای زیاد و مثمر ثمری انجام نشده اما در معدود نفوذ و ارسال ها نیز، حضور کم تعداد در محوطه جریمه و نبود یک مهاجم سرزن این نفوذ و ارسال ها را بی نتیجه گذاشته است.
سوال مهم دیگری که علیرضا منصوریان باید به آن جواب بدهد، این است که برنامه تیم برای طراحی حملات به چه شکلی است؟ استفاده از عمق یا ارسال از کناره ها و یا هر دو؟ و اینکه معلوم نیست این تیم با یک مهاجم بازی می کند یا دو مهاجم؟
به نظر من تمامی این مشکلات زمانی به وجود آمد که تراکتور بر حسب نیازهایش بازیکن جذب نکرد. این سومین فصل متوالی است که این تیم یک مهاجم ششدانگ و گلزن در اختیار ندارد و بهتر بود به جای جذب بازیکن در خط هافبکی که سه کاپیتان تیم ملی در آن حضور دارند، یک مهاجم گلزن برای خط حمله جذب می شد.
با این سیستم، خیلی از بازیکنان و ستاره های باکیفیت تراکتور محو سیستم بازی شده اند و کلا از جریان بازی خارج شده اند که مهمترین آنها میثم تیموری، احسان حاج صفی و مهدی تیکدری است که برخلاف فصل قبل در این فصل بازی های دور از انتظاری را به نمایش می گذارند.
هر چند این مشکلات باید در دوره پیش فصل و بازی های تدارکاتی مرتفع می شد و در طول فصل نباید از روش آزمون و خطا برای تیم بزرگ و پرهوادار تراکتور استفاده می شد تا شاهد از دست رفتن هفت امتیاز از 9 امتیاز ممکن نباشیم اما هنوز هم دیر نیست و امیدواریم مشکلات تاکتیکی و سیستمی تیم برطرف شود.
سبک بازی و نتایج تراکتور در سه هفته نخست ناامید کننده بود اما امیدواریم با درس گرفتن از اشتباهات این سه بازی و با تکرار نکردن آنها در ادامه لیگ، دوباره شاهد نتایج درخشان تیم تراکتور باشیم.
